Missing Pieces live @ kerstgalafeest

Op 20 december 2012 kregen we voor de tweede keer een kans om op te treden, dit keer op het kerstgala van Piter Jelles De Dyk. Veel voorbereidingstijd hadden we niet, maar met de nummers die we al eerder speelden hadden we ook minder tijd nodig. Omdat we van plan zijn om tijdens de open dag van februari 2013 een akoestische set te spelen, hebben we nu gekozen voor wat 'hardere' nummers. Dus de mandoline van het eerste optreden kon nu thuis blijven.

Daarnaast was de hele school bezig met het ophalen van geld voor Serious Request. Als schoolband konden we natuurlijk niet achterblijven. We besloten 'We are the World' te gaan zingen, met personeelsleden van de school als solisten en koor. Leerlingen konden dan geld bieden om bijvoorbeeld een bepaalde docent te laten zingen, of om deze juist niet te laten zingen. Uiteindelijk leverde deze actie iets meer dan twintig euro op. Niet een heel groot bedrag, maar alle kleine beetjes helpen.

Het 'Groot Dykkoor' met Missing Pieces tijdens 'We are the World'

Eerst draaiden de dj's zo'n anderhalf uur, tot om een uur of negen Binne Jansma het totaalbedrag (tussenstand) bekend maakte van de Serious Request actie (zo goed als 4000 euro). Aansluitend kwamen alle personeelsleden op het podium waarna ik het nummer 'We are the World' opende. Ook Gijs en Regina hadden regels te zingen. Het was een erg fraai spektakel, waarbij de een beter zong dan de ander. Hoogtepunt (te horen aan de reactie van het publiek) was de vertolking van de rol van Bruce Springsteen door Yde Adema. Na een donderend applaus was het tijd om te beginnen aan onze eigen set, hoewel dit een 'tough act to follow' was. Je had er natuurlijk zelf bij moeten zijn, maar een opname is hier te vinden.

Roman, Gijs, Regina en Michiel tijdens 'Creep'

We begonnen onze set met ons favoriete nummer om 'zo even weg te spelen'; Creep. Volgens mij had mijn distortionpedaal een probleempje, want ik hoorde mijn gitaar op dat moment niet. Verder een lekker nummer om te spelen. Zang van Gijs, en bij het hoge stukje aan het eind van Regina.

Gijs, Roman, Kyle, Michiel en Regina tijdens 'Chasing Cars'

We gingen bijna naadloos over in 'Chasing Cars' van Snow Patrol. Hoewel, naadloos... Na een kleine valse start begonnen we. Het geluid was lekker afgesteld (met dank aan onze geluidsman René de la Porte), waardoor het nummer in de refreins lekker knalde. Natuurlijk ging ik her en der met de tekst de mist in, maar ik had nu een goed excuus. We hebben namelijk pas tijdens de laatste repetitie besloten wie het nummer zou gaan zingen... Deze zal zeker nog een terugkeren. Een opname van een repetitie van dit nummer kun je hier beluisteren. Fragmenten van het optreden (ook van 'Creep' en 'Use Somebody' trouwens) zitten in dit compilatiefilmpje.

Regina (en Gijs) tijdens 'Use Somebody'

'Use Somebody' was een nummer dat we ook op 8 november hebben gespeeld. Nog steeds in een uitvoering die tussen het origineel van Kings of Leon en de cover van Laura Jansen in zit. Grappige gewaarwording als je ineens merkt dat het publiek vrijwel de hele tekst meezingt (was ook al een beetje zo bij 'Chasing Cars').

Gijs, Regina en Michiel (met zo te zien een moeilijke noot) tijdens 'Wonderwall'

Van de laatste twee nummers hebben we helaas helemaal geen opnames. Het vierde nummer was Wonderwall. Zou ondertussen routine moeten zijn, maar is dat helaas nog niet... Ach, zo'n klein tekstfoutje viel waarschijnlijk helemaal niet op. Gijs kon bij dit nummer in ieder geval zijn nieuwe elektrische twaalfsnarige gitaar gebruiken. Klonk goed, een verbetering ten opzichte van zijn akoestische gitaar...

Regina en Michiel doen 'Baby one more time'

De afsluiter van onze bijdrage was voor ons nieuw: 'Baby one more time' van Britney Spears. We begonnen akoestisch, om na het eerste refrein het nummer met de hele band af te maken. Erg leuk om te doen, vooral de samenzang met Regina, en volgens mij werd het ook wel gewaardeerd. 'Lichtman' Duncan deed keurig na de laatste noot het licht uit, zodat het ook duidelijk was afgesloten. Ik hoop dat er nog eens ergens een opname van dit nummer opduikt, er waren tijdens ons hele optreden genoeg mensen aan het filmen met hun telefoons...

Al met al een erg leuk, maar ook spannend (want veel publiek vlak voor je neus) optreden...

Missing Pieces is:

Regina: zang en keyboard

Michiel: zang, gitaar en bas

Gijs: zang en gitaar

Kyle: bas en keyboard

Roman: drums

Missing Pieces is nu ook te volgen op twitter: @MissingPiecesdd

Tweede optreden: Kerst galafeest

Missing Pieces live @ Theatersportavond

8 november 2012 was voor de leden van Missing Pieces een spannende avond. Voor het eerst gingen we spelen voor publiek. De theaterklas (3e klas) van Piter Jelles De Dyk moest voor een cijfer theatersport spelen (improvisatietoneel), en Missing Pieces zou de avond omlijsten. Dus we openden de avond, speelden na de pauze en uiteindelijk tijdens het juryberaad aan het eind van de avond.

Gijs, Roman, Regina, Kyle en Michiel tijdens 'Losing my Religion'

We openden de avond met Losing my Religion van REM. Lekker nummer, meteen de aandacht. Jammer dat er wel van alles mis ging. Ik was een keer de tekst kwijt en verhaspelde het intro, Kyle's bas schoot van zijn strap, een microfoon zong rond en zo waren er meer van die kleine dingen. Waarschijnlijk heeft het publiek er maar weinig van gemerkt... Het nummer is hier te zien en te horen. Gaan we ook zeker akoestisch doen bij de open dag in februari.

Roman, Gijs, Regina en Michiel doen 'Wish you were here'

Hierna een rustig nummer. We zouden oorspronkelijk Hallelujah van Leonard Cohen spelen, maar dat nummer hebben we niet genoeg kunnen repeteren. Wish you were here hadden we voor later op de avond ingepland, maar werd nu naar voren gehaald. Tijdens het intro stelde Regina de band voor. Niet erg goed te verstaan overigens omdat de gitaar wat hard stond vergeleken met haar stem. En omdat Kyle met dit nummer niet meedeed, ook een beetje raar om hem wel voor te stellen. Maar goed. Wel weer leuk (net als bij het eerste nummer) dat we het tweede deel van het nummer met z'n drieën zongen. Wel een luxe, drie zangers... Hier is het nummer te zien en te horen.

Toen even een momentje rust tijdens het spel van de theaterklas. Even bijkomen van de spanning, om wat meer ontspannen de tweede set in te gaan.

Gijs, Regina, Michiel en Kyle spelen (met Roman die niet zichtbaar is) 'Use Somebody'

Onze tweede set openden we met Use Somebody in een uitvoering die een mix is tussen de oorspronkelijke versie van Kings of Leon en de rustige cover van Laura Jansen. Beluister en bekijk het nummer hier (helaas was de videocamera even uit geweest, waarna hij verder ingezoomd weer is opgestart. We zien dus alleen Roman, Regina en Michiel).

Gijs zingt 'Knocking on Heaven's Door', met verder Regina, Kyle, Roman en Michiel

Als laatste nummer toegevoegd was Knocking on Heaven's Door van Bob Dylan. Vlak voor het optreden hadden we besloten dat Gijs en ik beide een couplet zouden zingen, terwijl we het refrein weer met ons drieën zongen. Kort maar krachtig, kijk en luister maar hier (weer valt Gijs buiten het beeld).

Gijs, Regina, Roman, Michiel en Kyle tijdens 'Wonderwall'

Als afsluiter van de tweede set hadden we gekozen voor Wonderwall van Oasis. Vorig jaar tijdens de talentenavond had Gijs al eens als gastgitarist met NoParrot opgetreden met dit nummer (waarbij ik zong), vandaar dat het logisch was dat we nummer nu ook gingen spelen. Niet de makkelijkste baspartij overigens om bij te zingen... Hier te zien en horen (al zijn Gijs en Kyle weer niet te zien).

Dan weer even een moment rust terwijl de theaterklas weer aan het werk ging. Wel lekker om even een frisse neus te halen en veel water naar binnen te werken.

Roman, Gijs, Regina, Kyle en Michiel doen 'I'm not so tough'

We openden met I'm not so tough van Ilse DeLange, net als Wonderwall vorig jaar al eens gespeeld op de talentenavond. Toen werd Regina ondersteund door NoParrot, nu dus door de rest van Missing Pieces. Hier zie je en hoor je het nummer (Gijs is te zien, al staat hij net te ver naar links om goed in beeld te komen...).

Gijs zingt 'Creep', met verder Regina, Kyle, Roman en Michiel

De afsluiter moest een nummer zijn wat stond, zodat het optreden niet langzaam maar zeker zou doodbloeden. Creep van Radiohead was een logische keuze. Gijs nam de zang voor zijn rekening, aan het eind ondersteund door Regina. En ik mocht ook eindelijk nog even los op een elektrische gitaar. Jammer dat het na zo'n vier minuten toch echt voorbij was... Iedereen had nog wel meer willen doen. Kijk en luister hier naar Creep (de camera staat nog ingesteld op het vorige nummer, vandaar de lege piano die prominent in beeld staat...).

Het blijft ontzettend leuk om je muziek naar het publiek te brengen, zoals nu ook de hele band heeft ervaren (een deel had al ervaring). Op naar de volgende keer, eerst maar weer nieuwe nummers instuderen voor de kerst en een akoestische set voor tijdens de open dag.

Missing Pieces @ Theatersportavond:

Regina: zang

Gijs: elektrische gitaar, akoestische gitaar, zang

Michiel: elektrische gitaar, akoestische gitaar, mandoline, bas, piano, zang

Kyle: bas, piano, keyboard

Roman: drums

Eerste optreden

Oud en nieuw

Sinds het laatste blog is er veel veranderd. Belangrijkste verandering? We hebben een nieuw drumstel! Wel tweedehands, maar keurig opgeknapt, en precies hetzelfde model als de oude (Osan). Door delen van het oude drumstel toe te voegen, heeft Roman nu een uitgebreide set ter beschikking.

Roman

 



Door dat nieuwe drumstel zijn we ook echt aan spelen toegekomen. Zoals het nu lijkt zullen we over een paar weken al voor het eerst gaan optreden, dus een beetje repeteren is dan geen overbodige luxe. We zorgen voor een repertoire van vier of vijf liedjes. Welke dat zijn houden we nog even voor ons.

Gijs, Kyle en Regina

 



Afgelopen vrijdag (28 september) hadden we bezoek in de bandruimte van alle leden van NoParrot, de oude schoolband. Dominiek, Martijn en Merwin hadden contact met ons gehad, Rutger kwam toevallig op hetzelfde moment om te kijken naar de staat van het (oude) drumstel. Rutger had niet veel werk meer door de nieuwe kit, de andere drie muzikanten bleven langer en speelden mee met een aantal nummers. Erg gezellig, maar niet heel erg handig als je nieuwe nummers wilt instuderen...

 Michiel, Kyle, Martijn en Merwin

 Dominiek en Martijn

Merwin

 



Ondertussen begin de bandruimte steeds meer vorm te krijgen. Waar het vorig jaar een 'hok' was waarin muziek werd gemaakt, lijkt het nu steeds meer op een studio. Het heeft meer sfeer gekregen doordat het is opgeruimd, en er is meer ruimte door een handigere indeling. Dat ook het raam richting school weer open is, zorgt voor meer contact met de (andere) leerlingen.

MISSING PIECES

 



 Gijs (gitaar, zang)

 Regina (zang)

 Kyle (bas, piano, keyboard)

 Roman (drums)

Michiel (gitaar, bas, mandoline, piano, zang)



Een nieuw begin

En dan kom je na een heerlijk lange zomervakantie weer in de bandruimte, waar alles is blijven liggen waar het is terechtgekomen de laatste keer dat er gespeeld is, of eigenlijk nadat er tijdens de examenstunt spullen opgeslagen hebben gelegen. Een choas dus. Regina is eerst twee pauzes bezig geweest om de boel een beetje 'leefbaar' te maken. Helaas heeft verlichting nog steeds vakantie, waardoor we eerst in het donker zitten...

De eerste vrijdagmiddag van het schooljaar was ook meteen de eerste bandmiddag. Helemaal nieuwe band, en toch ook weer niet. Zangeres Regina heeft vorig jaar al eens met NoParrot gezongen tijdens de talentenavond, terwijl gitarist Gijs dezelfde avond met drie leden van de band speelde tijdens Wonderwall. Toetsenist Kyle en drummer Roman hadden vorig jaar al aangegeven interesse te hebben in spelen in de schoolband. Maar wel voor het eerst samen als 'band'.

Eerste tegenvaller was de staat van het drumstel. Het zou helemaal compleet en bruikbaar moeten zijn, maar was dat helemaal niet. Hi-hat en snare waren niet compleet, de rest moest nodig gestemd worden, er was maar één stander voor een bekken. Voor Roman was er dus nog weinig te drummen. Andere tegenvaller (al eerder) was dat er ombevoegden in de bandruimte waren geweest die daar hadden gespeeld met (en niet op) de gitaar, de bas en mijn eigen gitaarversterker. De laatste heeft gelukkig het misbruik (door er met een bas over te spelen) overleefd, de bas en gitaar zijn beide wat minder gelukkig. Kennelijk was het leuk om de snaren van de gitaar steeds strakker aan te draaien (bijna een octaaf hoger) tot de hoge 'E' het uiteindelijk begaf. Klein werkje om er een nieuwe op te zetten, maar wel ergernis. Bij de bas ontbreekt nu het moertje om de jackplug vast te zetten, wat ook de bruikbaarheid even verminderde. Ook geen grote klus gelukkig...

De piano's zijn in ieder geval in orde, een keyboard was ook geen probleem, dus Kyle kan aan het werk. Ook de beide versterkers van school doen het nog. We hebben dus even verkennend wat kunnen spelen. Regina en ik hebben bijvoorbeeld F*cking Perfect samen gezongen (met de twaalfsnaar erbij). Regina durfde de hoge uithaal even niet aan, tot haar verbazing ik wel...

Wat het belangrijkste was, was even kennismaken. Leuke verrassing daarbij was bijvoorbeeld te horen dat Kyle ook wel uit de voeten kan met een basgitaar. Daar gaan we gebruik van maken. Het is altijd handig om te kunnen wisselen van instrument. Ook prettig was te ontdekken dat ook Gijs en Kyle best kunnen en willen zingen, waardoor we op een luxe situatie van vier zangers uitkomen. Dat biedt mogelijkheden om achtergrondkoortjes te gebruiken!

Bandbezetting is vooralsnog:

Regina: zang
Gijs: gitaar, zang
Michiel: gitaar, bas, mandoline, zang
Kyle: piano, keyboard, bas, zang
Roman: drums

Het einde van NoParrot? PJ Cultuuravond!

En na de talentenavond zou het doek vallen voor NoParrot. Voor iedereen een leeg gevoel, maar een beetje onvermijdelijk. Rutger en Merwin zijn nog bezig geweest met de organisatie van een openluchtconcert op het plein, maar dat is niet gelukt. Alle bandleden (behalve ik natuurlijk) zaten ook met de aankomende examens, en daarna wilden ze genieten van een welverdiende vakantie.

Tot dan op 21 mei een telefoontje kwam van Ed van Dijk, organisator van de Piter Jelles Cultuuravond. Of ik misschien nog wat kon regelen vanuit De Dyk voor deze avond (31 mei 2012). Een en ander was eerder met een collega misgegaan, en nu was die avond al over anderhalve week, en was er nog geen afvaardiging van De Dyk. Ik zegde toe de bandleden te polsen of zij konden en het zagen zitten... Gelukkig konden ze allemaal, en hadden ze er ook wel zin in...

Ik stelde voor om het nummer I'm yours van Jason Mraz te doen, zoals dit nummer ook was gespeeld op de talentenavond. Alleen dan met de volledige band erachter. Dat betekende dus wel dat we Lotte moesten vragen of zij ook mee wilde doen. Ook zij kon en wilde, zodat NoParrot voor één keer uit zes bandleden bestond (en de cirkel weer rond was, Lotte was in het begin bij de band, en nu ook aan het eind). In de oefenruimte kwamen we er al vlot achter dat het nummer nog iets meer een reggae-smaakje kon hebben dan tijdens de talentenavond.

We hadden op de avond 10 minuten te vullen, dus was het de bedoeling dat Rutger weer zou drummen bij een bestaand nummer. Helaas bleek op de avond zelf dat de geluidsman niets kon met het muziekbestandje. Kort voor het optreden hebben we besloten dat Martijn, Merwin en Rutger een korte jam zouden brengen als tweede nummer.

De cultuuravond vond plaats in het WTC. Best een aardige zaal, maar niet erg sfeervol voor optredens van bandjes en zo. Ook een klein podium, en een haperende geluidsinstallatie zorgden ervoor dat verbetering volgend jaar mogelijk is. Verder was het een geslaagde avond, waar het niveau van de artiesten erg hoog lag. Wij hadden dan ook geen schijn van kans op een prijs, maar daar ging het ons ook niet om. We hadden op een waardige manier afscheid kunnen nemen.

De beide optredens zijn gefilmd. I'm yours vind je hier, de jam hier.

 De laatste keer NoParrot (Martijn, Merwin, Lotte, Rutger, Dominiek en Michiel)

Jamsessie (Martijn, Merwin en Rutger)

Talentenavond De Dyk 22 maart 2012

Op 22 maart kon de eerste talentenavond op De Dyk van start gaan. Hiervoor waren we al ruim een jaar aan het repeteren! Natuurlijk kwamen de aanmeldingen voor deelname pas laat op gang, wat betekende dat we her en der op het laatste moment nog moesten repeteren. Alles kwam sowieso nog even op losse schroeven te staan toen Rutger in december besloot te stoppen met de band. Gelukkig hebben we hem voor de talentenavond kunnen overhalen terug te komen.

De bedoeling was dus dat we als band zouden optreden als openingsact, rond de pauzes en tijdens het juryberaad. Daarnaast zouden we de begeleiding gaan verzorgen van zangers en zangeressen of muzikanten die optreden. Zo wilde ik voorkomen dat we weer slechte opnames van het internet als achtergrond zouden krijgen. Een live-band is toch veel leuker (beetje geïnspireerd door The Voice of Holland, waaraan tijdens het eerste seizoen onze collega Shemsi meedeed)...

De avond werd zoals gepland door ons geopend met het nummer Can't Stop van Red Hot Chili Peppers. Het leek ons wel leuk om het intro wat langer en spannender te maken. Dit kwam niet helemaal uit de verf, maar het publiek kreeg zo in ieder geval de kans te gaan zitten. Dit was overigens de eerste keer dat Dominiek de achtergrondzang (normaalgesproken van John Frusciante) deed. Dat maakte het nummer wel af. Jammer dat de geluidsman tijdens de eerste regel tekst mijn microfoon nog uit had staan... Hier is het optreden te zien.

Merwin en Michiel tijdens Can't Stop

Daarna konden we als begeleidingsband aan het werk. Regina wilde graag het nummer I'm not so tough van Ilse DeLange zingen. 'De jongens' hadden niet zoveel zin in dat nummer, en dat is te horen. Overigens is ook te horen dat we pas een dag van tevoren voor het eerst konden oefenen. Ik had achteraf gezien beter een electrische gitaar kunnen pakken dan mijn eerst rondzingende akoestische Yamaha, maar ik dacht dat dit goed zou passen. Misschien kunnen we dit nummer nog eens fatsoenlijk spelen met een nieuwe schoolband, waarvan Regina hoogstwaarschijnlijk deel zal uitmaken. De uitvoering van deze avond is hier te horen.

Regina, Martijn, Merwin, Michiel en Rutger tijdens I'm not so tough

Rutger trad ook als solo-artiest op. Hij drumde bij het Rondo alla Turca van Mozart. Dat klonk erg leuk, en hij won er uiteindelijk de eerste prijs mee. Hij kon helaas de monitorboxen niet horen, dus moest het een beetje op gevoel. Knap om er dan toch nog een talentenavond mee te winnen! Hier is Rutger te horen en te zien.

Rutger drumt bij het Rondo alla Turca van Mozart

De rest van de tijd voor de pauze hadden we rust. Na de pauze openden we met F*cking Perfect van Pink. Een 'gouwe ouwe' voor ons. Voor Dominiek was het prettig om eindelijk te horen wat ze zong door de monitoren. Ik maakte gebruik van de loopplanken die aan het podium waren vastgemaakt om een stukje het publiek in te lopen. Martijn zou het zelfde doen tijdens zijn solo, maar hij was bang problemen te krijgen met de concentratie op zijn solo, dus hij bleef op de 'vaste wal'. Zie en hoor het nummer hier.

Martijn, Merwin, Dominiek en Michiel tijdens F*cking Perfect

Het volgende nummer waarmee we op het podium stonden, was als begeleidingsband van gitarist Gijs. Hij wilde wel graag het nummer Wonderwall van Oasis doen. Ik besloot het nummer te zingen, Merwin verzorgde de baspartij en Rutger de drums. Martijn en Dominiek bleven dit keer aan de kant staan. Hier zijn we te horen en te zien. Mogelijk zal ook dit nummer terugkeren in de nieuwe schoolband, omdat ook Gijs waarschijnlijk deel zal gaan uitmaken van die nieuwe band.

Rutger, Gijs en Merwin tijdens Wonderwall

Een andere afsplitsing van de band was de gelegenheidsformatie van Martijn, Dominiek, Lotte (die in het begin onze toetseniste zou worden, maar nu zong) en gitariste Therza. Zij brachten het nummer I'm yours van Jason Mraz in een akoestische versie, tweestemmig gezongen. Met deze uitvoering wonnen ze de tweede prijs van de avond. Geniet hier van dit nummer.

Dominiek, Martijn, Lotte en Therza tijdens I'm yours

De laatste deelnemer van de avond was DD-Top met Sharp dressed Man, oftewel Hans Krabbendam (collega docent) en ik als ZZ-Top, met NoParrot als begeleidingsband, en twee vrouwelijke collega's als 'groupies'. De zang klonk voor geen meter, mijn microfoon stond in het begin uit, we waren de tekst kwijt, enzovoort. Maar het totaalplaatje was wel leuk. Gehuld in lange, grijze baarden stonden we daar te 'swingen'. Ik playbackte de bas op mijn Egmond bas, Merwin speelde de echte baspartij. Martijn leende voor dit nummer mijn zwarte '89 MIJ Fender Stratocaster, omdat hij een afwijkende stemming gebruikte, en niet snel genoeg zijn Les Paul kon omstemmen. Kijk en huiver hier voor het optreden.

DD-Top met 'groupies' tijdens Sharp dressed Man

Toen was het tijd voor de jury om zich terug te trekken voor beraad. Wij dachten die tijd met een nummer wel vol te kunnen spelen. We hadden lekker makkelijk Wheels van Foo Fighters ingepland. Mijn gitaar klonk voor geen meter, maar goed, het was toch om de tijd vol te maken. Helaas had de jury meer tijd nodig dan wij, zodat het publiek alsnog moest wachten. Het optreden zie je hier.

Merwin, Martijn, Michiel en Dominiek tijdens Wheels

Natuurlijk waren er deze avond meer deelnemers, maar omdat dit blog gaat over de schoolband behandel ik deze acts hier niet uitgebreid. Naast de acht genoemde optredens, trad beatboxer Wesley op, jongleerde Claudia, danste Brahim freestyle, dansten Jessie en Esmëe op een nummer van Abba en speelde Mariëlle een medley van drie nummers op de piano... Al met al voor een eerste talentenavond op deze nieuwe school een best succesvolle avond.

 Prijsuitreiking

DD-Top: Hans Krabbendam, Martijn, Merwin, Rutger en Michiel

Op naar de Talentenavond 2012

De reden voor het oprichten van een schoolband was vooral om op talentenavonden een band kant en klaar te hebben om op te treden en om andere artiesten te begeleiden.

Op PJ Nijlân hadden we in 2007 de talentenavond nieuw leven ingeblazen. Leerlingen en personeel traden op. Zelf opende ik die avond (3 april 2007) met drie leerlingen (Germ Henk, Ronald en Stasiu) met Smells like Teen Spirit van Nirvana (hier te zien). We konden pas een dag van tevoren voor het eerst samen spelen, en 's middags tijdens de generale repetitie kon Ronald pas voor het eerst meezingen. En dat is helaas heel goed te horen...

Smells like Teen Spirit (v.l.n.r. Michiel, Ronald, Stasiu, Germ Henk)

In 2008 keerden we met dezelfde band terug om opnieuw de avond te openen, al waren alle oorspronkelijke bandleden op dat moment al oud-leerlingen. Dit keer hadden we meerdere keren geoefend, nam ik de zang voor mijn rekening, en hadden we de band uitgebreid met twee achtergrondzangeressen: Laila en Fleur. Het optreden met Another Brick in the Wall van Pink Floyd heb ik helaas niet beschikbaar als filmpje. Een compilatie van repetities wel, deze zijn hier te zien.

Another Brick in the Wall (v.l.n.r. Germ Henk, Michiel, Stasiu, Ronald, Fleur, Laila)

Tijdens die zelfde talentenavond van 12 februari 2008 speelde ik met een andere band het nummer Damclub Hooligan van De Heideroosjes. Folkert en Gregor speelden gitaar, Gerrit Douwe drumde. Ik nam ook hier de bas en de zang voor mijn rekening. De jongens wilden wel een spectaculair podium. De nieuwe school werd aan de andere kant van de straat gebouwd, dus daar werden twee hekken geregeld om de 'hooligans' in toom te houden. Hierop werden spandoeken gehangen met daarop 'Damclub Ons Steentje'. Natuurlijk hebben we ook de kleding aangepast, beetje punk... Na de pauze van de talentenavond zorgde ons optreden ervoor dat iedereen in elk geval wist dat het weer begon...

Damclub Hooligan (v.l.n.r. Gregor, Michiel, Gerrit Douwe, Folkert)

In 2009 hebben we een jaar de talentenavond niet georganiseerd omdat het druk genoeg was op de nieuwe locatie van de school (onder de nieuwe naam PJ YnSicht). Het jaar daarop vond ik het wel weer tijd worden. Op deze talentenavond heb ik met verschillende groepen leerlingen gespeeld. Belangrijkste was de band die we 'Bo & Conno' noemden. Omdat we geen drummer hadden, besloten we er een akoestisch optreden van te maken. We hadden de luxe van twee geweldige zangeressen die ook tweestemmig konden zingen, Arita en Hannah. Sjorick speelde tijdens het eerste nummer, Hallelujah van Leonard Cohen, op mijn twaalfsnarige Yamaha, ik had mijn akoestische Ibanez bas in handen. Bonno was niet te zien, tot we halverwege het nummer bij een solo uitkwamen. Het podium werd donker, er was alleen nog een spot aan die werd gericht op de balustrade boven het podium, waar Bonno met zijn Epiphone SG stond. Na dit nummer kwam Bonno naar beneden om de twaalfsnaar over te nemen van Sjorick, en met z'n vieren brachten we More than Words van Extreme. De filmpjes van Hallelujah en More than Words staan op YouTube (klik op de titels).

 Hallelujah (v.l.n.r. Michiel, Sjorick, Arita, Hannah)

More than Words (v.l.n.r. Michiel, Arita, Hannah, Bonno)

Toen we dus in 2010-2011 begonnen met PJ De Dyk, was het duidelijk dat de traditie van de talentenavonden mee moest worden genomen. In het eerste jaar was er echter zoveel dat geregeld en bedacht moest worden, dat een talentenavond er even niet mee bij kon worden gedaan. Het jaar daarop zou het anders gaan...

De open dag van De Dyk van 2012

Natuurlijk was er ook het voorjaar van 2012 weer een open dag op school (22 februari 2012 om precies te zijn). Dat betekende dus weer een kans om op te treden. Dezelfde afspraak als een jaar eerder gold; elk uur even spelen. Maar er was aangegeven dat we elk uur tien minuten kregen om te spelen. En in tien minuten kunnen we twee nummers doen in plaats van één. Dat bood dus mogelijkheden.

We hadden flink wat nummers om uit te kiezen, maar een week voor de open dag kwam Rutger met het nummer Never Die van Creed. Na een paar keer oefenen besloten we deze te spelen, elk uur gevolgd door F*cking Perfect van Pink. Tijdens de open dag zelf merkten we al snel dat dat gaat vervelen, elk uur dezelfde nummers. We zijn dus wat gaan afwisselen met andere nummers als Can't Stop en Wheels.

Tijdens de pauze in de open dag voor het avondeten hebben we nog  Killing in the Name van Rage against the Machine en Smeels like Teen Spirit van Nirvana gespeeld.

Klik op de titels hieronder om een aantal filmpjes van ons optreden te zien:
Never Die
F*cking Perfect
Wheels
Killing in the Name

Op de filmpjes is te zien dat Martijn ondertussen een nieuwe gitaar heeft, een Gibson Les Paul Studio, en dat ook mijn arsenaal is uitgebreid met een Squier Classic Vibe Telecaster en een Fender Stratocaster XII. Omdat de '79 Strat hard aan onderhoud toe was, deed deze dienst als backup (en ik heb haar gebruikt voor de solo in Can't Stop).

Achteraf hoorden we dat veel mensen last hadden gehad van het volume van ons spel. Op de open dag van 2013 mag de schoolband (dat zal dan de nieuwe band worden) niet meer zo hard spelen. Dat zal een akoestisch concert moeten worden...

 Never Die (v.l.n.r. Michiel, Dominiek, Rutger, Merwin, Martijn)

 F*cking Perfect (v.l.n.r. Michiel, Dominiek, Martijn)

 Never Die (v.l.n.r. Michiel, Dominiek, Rutger, Merwin, Martijn)

Can't Stop (v.l.n.r. Michiel, Rutger, Merwin, Martijn)