Binnenkort: Talentenavond PJ De Dyk

Missing Pieces live @ open dag PJ De Dyk

Het heeft even iets langer geduurd voor er een verslagje op deze site kwam, dat had te maken met de grote hoeveelheid media die ik moest verwerken (foto, audio, video).

Gijs, Roman, Kyle, Michiel en Regina tijdens 'Chasing Cars'

Maar goed, op 6 februari konden we dan eindelijk onze akoestische sets gaan spelen, waar we eigenlijk het hele jaar naartoe aan het werken waren. Bij alle nummers die we dit schooljaar gingen spelen hielden we namelijk in het achterhoofd dat we ze misschien ook akoestisch zouden gaan spelen tijdens de open dag. En alle nummers die we hiervoor live hebben gespeeld, zijn ook weer teruggekomen bij dit optreden.

Gijs, Roman, Regina, Kyle en Michiel doen 'Knocking on Heaven's Door'

We speelden deze dag vijf keer een half uur,dus in totaal hebben we twee en een half uur opgetreden. En tussendoor in de pauze om te eten nog staan te jammen. Het zal geen verrassing zijn dat we allemaal gevloerd waren aan het eind... Dat is dan ook te horen op de opnames, die van de avondoptredens klinken allemaal wat matter dan die van de middag...

Gijs, Roman, Regina, Kyle en Michiel spelen 'Losing my Religion'

De nummers van de eerste set (klik op de titels voor een filmpje van het nummer tijdens optreden):

- I'm not so tough. Het nummer van Ilse DeLange. Voor de gelegenheid voorzien van een orgeltje in plaats van de eerder gespeelde pianopartij. Gijs speelde akoestisch, dus ook de solo.

- Creep. Dit nummer (oorspronkelijk van Radiohead) moest natuurlijk worden aangepast. Ik speelde nu piano in plaats van gitaar. Gijs speelde in plaats van de harde elektische gitaarpartij nu akoestisch. Het nummer werd er een beetje melodramatisch van, maar volgens mij erg prettig om naar te luisteren. Om het refrein nog wel wat meer kracht bij te geven zongen Regina en ik nu met Gijs mee.

- One. De klassieker van U2, op het laatste moment toegevoegd in plaats van Wake me up when September ends (die akoestisch toch niet zo goed lukte, gaan we elektrisch doen bij de Talentenavond). Niet veel veranderd ten opzichte van het origineel. Ik improviseerde een klein solootje op mijn '79 Strat.

- Torn. Natalie Imbruglia speelde het nummer zelf ook al eens akoestisch, daarvan is onze uitvoering afgeleid. Gijs mocht zich uitleven met zijn slide aan het eind van het nummer. Hij deed dit op zijn nieuwe Squier Strat.
- Chasing Cars. In de basis gelijk aan de versie die we speelden tijdens ons eerdere optreden. Alleen nu dan met akoestische instrumenten. Gijs op mijn twaalfsnarige Yamaha, ik op de Cort van school.
- Wish you were here. Je zou zeggen dat ik na al die jaren dit nummer zou moeten kennen. Toch ging ik twee keer de mist in omdat ik me de akkoorden niet meer kon herinneren. Zal de leeftijd zo langzamerhand wel zijn? Verder volledig gelijk aan eerdere uitvoeringen. Gelukkig is de versie die op YouTube te zien is, net een redelijk goed gelukte...

Gijs wacht op zijn solo tijdens 'Torn'

De tweede set (ook hier zijn de titels aan te klikken voor een filmpje):
- Use somebody. Kyle achter de piano, ik op de (akoestische Ibanez) bas. Het hardere stuk (als Kings of Leon) komt akoestisch wat minder uit de verf.
- Wonderwall. Al heel vaak gedaan, maar toch verveelt deze niet. Akoestisch zeker niet minder dan elektrisch. En voor de verandering ging elke keer de tekst nog goed ook!
- Knocking on Heaven's Door. Lekker een beetje pingelen op de Tele, en daarnaast nog een echte solo ook. Gijs hield zich bezig met de zang, dus ik kon me dit keer helemaal concentreren op de solo's. De tekst een beetje aangepast, zoals Dylan het live deed met The Band in 1974.

- Under the Bridge. Hadden we niet moeten doen. Leuk gitaarstukje enzo, maar ja, de zang... Gijs zong het nummer eerst tijdens de repetities. Maar hij haalde de noten niet. Toen ging ik het nummer zingen met Regina als achtergrondzangeres. Maar omdat ik aan het eind de noten ook niet haalde, ging Regina de lead zingen. Zij had echter het idee om de refreinen anders te zingen dan de Chili Peppers zelf. Met als resultaat dat we daar weer niet samen konden zingen. Dat is live dus goed te horen, Regina schakelt na een regel over op de normale zanglijn. Oftewel één keer gedaan, maar niet weer... Ik heb dan ook geen filmpje van dit nummer op YouTube geplaatst.
- Losing my Religion. Natuurlijk mocht dit nummer niet ontbreken. Toen ik de eerste keer hoorde dat we akoestisch zouden moeten spelen, had ik direct dit nummer in het hoofd, en hiervoor had ik ook de mandoline aangeschaft. De eerste keer stond de toneknop helemaal dichtgedraaid, de tweede keer was het wel goed (deze versie is te zien via de link). De mandoline blijft ook positieve reacties uit het publiek oproepen. Twee dames zeiden direct 'oh, leuk' toen de mandoline tevoorschijn kwam...
- Baby one more time. Er rust een vloek op dit nummer. Elke keer dat we het spelen gaat het hartstikke goed, lekker catchy ritme, enzovoort. Maar opnames op de video mislukken vrijwel elke keer. Tijdens het kerstgala stond het niet op video, en ook nu hebben we het nummer drie keer gespeeld, en twee keer viel het net buiten de opname (de opname achter de link is dan dus ook het enige filmpje). Ook de audio-opnames zijn maar twee keer gelukt. Maar blijft een favoriet.

Nog een keer de band:

MISSING PIECES is:

Regina (zang, keyboard)

Gijs (zang, gitaar)

Michiel (zang, gitaar, bas, mandoline, keyboard)

Kyle (bas, keyboard)

Roman (drums)