Na een intensieve voorbereiding was het op 7 maart zover, de talentenavond van Piter Jelles De Dyk van 2013 kon van start gaan.
De avond werd door ons geopend (als kwartet, Regina had geen rol in dit optreden) met
Wake me up when September ends (van Green Day). Een lekker stevig nummer zodat de zaal meteen wakker is. Helaas stond tijdens de eerste twee regels mijn microfoon nog niet open. Verder ging het wel lekker. Het geluid was erg goed, scheelt dat we een goede geluidsman hebben gevonden in de persoon van René de la Porte, de vader van onze bassist Kyle. Roman speelde voor het eerst op zijn nieuwe drumstel, dat ook nog eens helemaal versterkt werd door middel van een zestal microfoons. Zo hoort een drumstel te klinken... Jammer genoeg kan een videocamera dat geluid niet aan, zodat de filmpjes wat minder mooi klinken dan live. Voor de mensen die er niet bij waren,
hier staat het filmpje van dit optreden.
Gijs, Roman, Kyle en Michiel tijdens Wake me up when September ends
Het tweede optreden werd verzorgd door Ashton, een zanger uit de eerste klas. Hij zong het nummer
I miss you van Beyoncé.
Hier is een filmpje te zien.
Na Ashton een bijzondere eend in de bijt, namelijk een circusact in de vorm van Claudia die jongleerde. Het kleurrijke optreden is
hier te bekijken.
Bij het vierde optreden mochten wij weer meedoen. Missing Pieces zorgde voor de begeleiding van Sanne, een zangeres uit klas 1a. Zij zong
Bubbly van Colby Caillat. Ze was natuurlijk erg zenuwachtig, maar daarvan was na de eerste noten weinig meer te merken. Sorry voor het verkeerde akkoord tijdens de bridge... Naast het debuut van Romans drumstel was er hier ook weer een nieuw instrument, namelijk mijn Ibanez Concord uit 1976. Volledig uit esdoorn opgebouwd een bijzondere ('albino') verschijning. Het optreden van Sanne is
hier te zien. Ze won hiermee de tweede prijs.
Gijs, Michiel, Sanne en Kyle doen Bubbly
Na dit optreden konden we (voor het grootste deel) meteen blijven staan om samen met docent Yde Adema los te barsten in onvervalste rock 'n roll als Yde & the Rocking Pieces.
Honey don't van Carl Perkins (hoewel onze versie meer is gebaseerd op de uitvoering van The Beatles) knalde van het podium af. Spektakel, niet in de laatste plaats door het gebruik van die grote staande bas... Het geheel werd nog opgevrolijkt door twee 'cool ladies' die de verleiding om mee te dansen niet konden weerstaan. Kijk
hier nog eens naar dit optreden.
Gijs, Yde, twee 'cool ladies' met daarachter Roman, en Michiel (Yde & the Rocking Pieces) tijdens Honey don't
Na de pauze moest de zaal weer even bij de les worden geroepen. Uitermate geschikt hiervoor was het optreden van Krabnormaal. Docent Hans Krabbendam deed vorig jaar ook al mee met de toenmalige schoolband NoParrot, en natuurlijk wilde hij die triomftocht voortzetten door op te treden met Missing Pieces. Een nummer dat past bij zijn vocale mogelijkheden is
Oerendhard van Normaal. Bovendien zijn we allebei oud genoeg om de tekst nog helemaal uit het hoofd te kennen 'van vroeger'. De zaal werd eerst opgewarmd door even te oefenen op de 'oehs' en 'ahs', waarna de virtuele BSA werd gestart om luid ronkend het nummer in te leiden. Het publiek deed enthousiast mee. Spectaculair was ook het einde waar Gijs zijn oude akoestische gitaar kapot sloeg (zie de foto's en filmpjes van ons eerste optreden op 8 november 2012 voor de gitaar in actie...). Alles is te zien op
dit filmpje.
Gijs, Hans, Kyle en Michiel (Krabnormaal) doen het Oerendhard
Na dit optreden werd het weer tijd voor een dansact. En wat voor een! Dit optreden van Brahim en Michael won de eerste prijs. Zie het filmpje
hier.
Het volgende optreden was wel een heel bijzondere. Kyle trad samen met zijn vader op, met hulp van drummer Roman, als 'Kyle en z'n Pappie'. René (de vader dus) speelde gitaar, en zong de lead, terwijl Kyle de bas pakte en de tweede stem zong. Zo weten we nu dus ook dat Kyle erg goed kan zingen! Daar gaan we gebruik van maken... De heren kozen een klassieker, het prachtige
Waterloo Sunset van The Kinks. Geniet
hier van het filmpje.
Roman, René en Kyle (Kyle en z'n Pappie) spelen Waterloo Sunset
Een oudgediende. Beatboxer Wesley deed vorig jaar mee, en herhaalde min of meer zijn optreden van vorig jaar. Zie
hier het filmpje.
Na Wesley was het de beurt aan de band van Gijs, Kyle, Roman en Alex: Mushroom (hoewel een deel van het publiek champignons vertaalde als 'Champions'). Zij spelen op zondag, en schrijven dan eigen nummers. Tijdens deze avond speelden ze zo'n zelfgeschreven nummer, wat hun optreden bijzonder maakte tussen alle covers. Met
Rain after a hot Summer Day wonnen ze de derde prijs. Kijk en luister
hier naar het optreden.
Alex, Gijs, Roman en Kyle (Mushroom) spelen Rain after a hot Summer Day
Nieuw bij de talentenavonden, maar zo te horen en te zien zeker niet nieuw als performer, was docent Leo Brandsma (Leo B.). Hij vertolkte het lied 'Lieveling' van Frans Duijts, en kreeg het hele publiek mee. Kijk
hier maar...
En toen was het einde van de avond alweer aangebroken. De jury ging zich beraden op de uitslag, en Missing Pieces 'vulde de tijd', oftewel, wij traden nog een keer op. Eindelijk mocht ook Regina het podium betreden (nadat ze vorig jaar natuurlijk ook al met
I'm not so tough had opgetreden met NoParrot). Zij had gekozen om het nummer
Big Girls don't cry van Fergie te gaan zingen. Dat vroeg weer om een akoestische gitaar. Regina kon nog even helemaal los, en dat werd gewaardeerd. Luister en kijk
hier...
Gijs, Michiel, Regina, Roman en Kyle tijdens Big Girls don't cry
We hadden nog een paar nummers op reserve voor het geval de jury (net als vorig jaar) meer tijd nodig zou hebben. We hadden nu nog tijd voor
Baby one more time van Britney Spears, het nummer dat ook eerder Missing Pieces optredens al afsloot. De akoestische gitaar stond verschrikkelijk hard op de monitor, ik kon mezelf niet horen zingen, maar desondanks ging het lekker. Het nummer zit er zo langzamerhand ook wel goed in natuurlijk.
Hier vind je het nummer als filmpje.
Gijs, Roman, Kyle, Regina en Michiel doen Baby one more time
Al met al een prachtige avond met erg goede optredens. Het publiek heeft genoten, helaas was het niet in grote getale aanwezig. Volgend jaar beter? De schoolband (in welke vorm dan ook, Gijs en Regina hebben dan per slot van rekening hun diploma) zal er bij zijn...
