Op de balustrade van de eerste verdieping van De Dyk, voor onze bandruimte, stelden we de instrumenten op, en gingen we op 9 februari 2011 eerst even inspelen. Al snel regende het klachten over het volume. De versterkers konden natuurlijk wel zachter, maar het drumstel leverde problemen op. Of eigenlijk Rutger, die vrij hard speelt. Met kussentjes uit het dramalokaal werden de drums nog een beetje gedempt, waarna iedereen zich er maar bij neer moest leggen dat elk uur vijf minuten 'verloren'zouden gaan...
We begonnen met Next to me. Dit was voor mij de eerste keer dat ik het nummer hoorde met twee zangeressen. Leuke klank! Ik vond het ook leuk om mijn twaalfsnarige akoestische Yamaha (met schroefelementje) te kunnen gebruiken. Martijn gebruikte mijn Suzuki Les Paul.
Een uur later Wheels. Ging ook prima. Nu kon ik mijn '79 Fender Stratocaster gebruiken. We merkten wel dat het gebrek aan monitoren een handicap vormde.
Bij een latere uitvoering van Next to me was Ella niet aanwezig, waardoor Dominiek de zang alleen moest doen. Dat kon ze.
Al met al erg leuk om te doen, en voor de meeste bandleden de vuurdoop voor wat betreft het spelen voor publiek.
